yüzümde gerçekliğin sert çarpmasından oluşmuş yaralar var. elmacık
kemiğim kırılmış. burnum yamuk. gözümün biri yerinden oynamış. artık
sağa bakıyor. zemine yapışık suratım taşla kafam arasında kabaca böyle
görünüyor. gözümü kırpıyorum. kirpiklerim taşa sürtüyor. elimin
altındaki taşın pütürünü hissediyorum. o karıncalanma hissini...düştüm...
öylesine yükselmiştim ki, böyle düşsel bir enkaza çevirdim suratımı. gerçekliğin tadını ve acısını unutmuştum. son dönemler saçlarımın arasında hissettiğim rüzgar yerini kana bıraktı. aktı... kendine taşta yol çizerek ve ardından kırmızı izler bırakrak... izledim. göz akımda taşı hissederek. ve sağlam gözümle izledim.
düşteydim...
uyanmayı istemediğim ama zorla uyandırıldığım bir düşteydim. düşüyordum. ruhumun öte alemden buraya geçerken aldığı çizikleri yüzüme yansıtarak uyandım. gözlerim ışığı reddeti. acıdılar. kollarım güçten yoksun... boynum tutulmuş... gerçekliğin grimsi tadı azğımda boktan bir tat bırakmış.
uyandım...
ruhumun çirkinliğini görenler yanımdan kaçıştılar. gözüm düştü düşecek... dişlerimin yarısı kırık... gülümseyince, beyaz misyoneri afiyetle yiyen bir yamyama bakıyormuş gibi baktılar. gülümsedim... siyah ve konuşabilen bir karga yaralı omzuma kondu. göçmüş yanıma... bir yandan sallanan gözümü didikliyor bir yandan homurdanıyor... "benim yüzünde kendi pisliğini görüyor insanlar... ondanrdır bana tiksinerek bakmaları. sesimde çığlıklarını duymaları. karanlık korkutur onları. siyahı ondan sevmezler. bırak onlara acımayı."
"düştün... düşteydin... eksildin..." bitti.
palyaço fanzin pozitif yanlarını (-) ile yüzünüze çarparak sunar: "-8: eksilmek..."
(Palyaço Fanzin "-8" sayısına önsöz olarak seyrildi.)
