zaman ağır aksak ilerliyor...ruhum uçmak için bir bally balonunu helyumla doldurup bileklerine bağladı...hem komik oluyormuş. hem karışmıyorum. istediğini yapsın istedim. faili belli bir aşka kurban gittiğinden beri amaçsız dolanmakta... aşık dedim. kuş oldu. görüntüsünden rahatsız olduğumdan değil, üşümesin için üzerine serdiğim gazetenin tarihi çoktan geçmiş... gündem, dünden kalma akıl karıştırıcısı artık. hiç sallamamıştı haberleri... hiç umursamamıştı zaten kimkiminleneredenasıl... hakettiği şeyi hiç göstermedi gazetecilik mesleğine. şimdi uçuyor. bileğine bir bally balonu bağlamış maviliklerde süzülüyor. haberler hala umrunda değil.
geçen gün konuştuk. her gün bir miktar konuşuyoruz gerçi. ama "bu sefer ciddi" dedi. sorunu sordum. "özkütlem ağır. kendi başıma uçamıyorum." dedi.
"sen bilirsin" dedim. "ama şu bally balonuna bi çözüm bul.ne biliyim bim poşeti filan kullan. insanlar..."
"tamam tamam " dedi."onlar herşeye garip bakıyor."
bir sabah uyandığımda gitmişti. iki aylık gazetesini de alıp kayıplara karıştı.. balonunu da bırakmıştı. bir ruh yürümemeli diye düşündüm.
